24 Nisan 2008 Perşembe

---

Karnim acti,
Kostum hemen eve
Ve bagirdim herzamanki gibi;
Annaneee!
O kocaman eller iki dakkada ezdiler domatesle peyniri,
Doldurdular yarim ekmegin icine.
Yerken mutlulugu hiiiic dusunmedim bile;
Dusundugum tek sey buyumekti.

Uyandim, buyumustum.
Ve ne annanem vardi ortalikta, ne de ekmek.
Dusundugum sey mi?
Bosver...

Hiç yorum yok: