SIKKINDI iCi

Oyle sikkindi ici, sessizdi
Ama rahatlatici bir durgunluk degildi bu,
Daha cok firtina oncesindekilerden...
Cekilecekti kiliclar ve kan akacakti;
Oyle sanardi goren o gozelerdeki bakislari,
Ama aslinda o yitip giden isigina yanmaktaydi...

Oyle sikkindi ici, sessizdi;
Yedigi boka bir baskasi ofkelenebilirdi.
O ofkelenebilirdi bir baskasina.
Hatta kesindi bu;
Hele bi deneseydi sansini,
Yiyeydi bu boku baskasi...
Ama insanin kendine ofkesi ice akardi,
Karaya bulardi.

Oyle sikkindi ici, sessizdi;
Zordu gecmiste yasayan birine, bak onune, demek;
Demezdi de bir baskasina ama
Kendi bunu kabullenmeliydi.
Gece geldip de
Yedigi bok calinca aklina,
Derin bir nefes alip
Hayatindaki turlu igrenc aniya yol vermeliydi.


Oyle sikkindi ici, sesizdi;
Ne zamana dek peki?

Bilinmiyor...