yagmur

gok, deniz, tas, toprak...
akar hayat;
akar, caglar.
yagmur salar, bikmadan...
gurler zaman,
biter hayat;
biter gider...
akar yagmur yine,
usanmadan...

Yine dustu gokten
Kafasi ustu.
Ozlem, istek, bilememek;
Korkular, korkular, korkular...
Harcananlar, kacirilanlar...
Zaman yonlu bir vektor
Boyutu yok;
Tamlayani hiclik tabi;
Sonsuz hiclik...

Yorgunum doktor,
Yok, yol degil,
Yol kendini yorar beni tasirken oradan oraya;
Ben kendimi,
Zihnimde kaybola kaybola...
Sen ne yaparsin kaybolunca?
Ha ha! Tabi ya,
Balik de bilmez ahvalin
Akvaryumda...

iSTANBUL

Nasil birseysin Istanbul,
Nefret ediyorum senden,
Ama
Her seferinde
Ozlenecek, istenecek
Birsey buluyorsun icinde,
Saracak basima...
Yine geldim sana
Ve biliyorum, donucem yine husranla:
Cunku
Kahpesin Istanbul;
Oynaksin!
Bunca vurgunu barindirirken icinde,
Yine kiritiyorsun otobusten ilk inene.
Birseye de benzesen hani o an!?
Ama cok yalan dolan,
Vaat bir suru,
E tabi bol da aptal...

Simdilik gidiyorum evime;
Donucem yine ki
Sic agzima:
Herzamanki tarife!..

Gitmek ya da Kalmak

Sekiz ayin ardindan uc haftaligina Turkiye'ye donuyorum. Biletimi cok isteyerek almistim aslinda, heyecanliydim ama simdi ayni seyi diyemem... Aslinda hem cok istiyorum gitmek, hem de gidesim yok. Hicbisey yapasim yok aslinda; calisasim, gezesim, tozasim, hicbirsey... Sonsuza kadar yatmak istiyorum yatagimda ama o da cok dayanilmaz, sadece dort saat uyuyabiliyorum ve ardindan beynim paralel, seri bir dunya dusunceye boguluyo, cogu zaman bu dusunceler karisiyo, anlamsizlasiyo, celisiyo, yok oluyo, yeniden doguya, yasiyo, oluyo... Birseyler oluyo en sacmasindan saatler boyu, ben yatakta kivranip arada kafami kaldirip saate bakip, bazen bir hisimla su icmeye kalkip, telefon calmaya basladiktan sonra ertelemeye basip basip yataktan uzaklasacak gucu bulmayi beklerken...Basimda, alnimda, sakaklarimda, yanaklarimda, her yanimda bi yuk var; kaldiramiyorum, kamburum cikiyo gunden gune icimde... Daha kotuyum galiba ama anlatamiyorum, birinin yatakta ben kivranirken beynimin icinde donenleri kaydetmesi gerek ne oluyor anlamak icin... Bir suru seyim, hicbiri guzel degil bu ara...

Neyse, gideyim de biraz da Turkiye'de yiyeyim kafayi, hava degisimi hesabi...

Sifatsiz

Ne garip sey
Dokunmadigin, koklamadigin,
Yasamadigin birseyi ozlemek...

Ne garip sey
Dokunmadigin, koklamadigin,
Yasamadigin birseyi istemek...

Ne garip!..

Ozluyorum, istiyorum;
Ben buyum:

Sifatsiz...
Degil tanisiz...

cok

yapmamam gerekenleri yapip
dusunmemen gerekenleri dusunuyorum
duramiyorum
olmuyor...
istiyorum...
cok...
sey cok...
sart?
sokayim...
istedikten sonra...
tek gereken
senin de razi olman...
gerisi dolan...

Anilar, Dusler ve peri Masallari

Kesisir dunyalar...

Icinde sirlar,
Yalanlar,
Anlatilamayanlar...

Kesisme narindir;
Her an,
Herkes
Kendi yoluna gidebilir...

Geriye ne kalir?
Anilar, dusler ve peri masallari...

Evet,
Yazacagim ilk kitabin adi
Kesinlikle bu olmali!
Ve tabi ki
Sana ithaf olunmali...

Bu demek degil;
Cok merakliyim kendi yoluma.
Ama coktan hazirlandim,
Seninkinde varolmamaya;
Yaksa da, burksa da, eksiltse de...

Anilar, dusler ve peri masallari:
Bu sensin kafamda...

Kesinlikle!..

Sadece yasiyorum; nefes aliyorum... Birseyler garip, birseyler yanlis; hissediyorum... Ama caresizlik de geliyo yaninda, birsey gelmiyor elden dere denize karisirken... Yorgunluk, durgunluk, huzun sadece icime akan; super bi hayatim var sanar disaridan bakan; ama ben oyle hissetmiyorum... Cok boktan... En azindan sunu paylasiyoruz onunla, bunu okumuyor belki ama o da hissediyor, biliyorum: Hem zeki hem deli olmak hayati bir acaip, cogu zaman cekilmez kilan... Susturulamayan dusunceler art arda yan yana gelen, celiskiler yutmaya calisirken beni, onume bakmak, baksam da gormek o kadar karisik ki... O kadar bulanik ki goruntu... Nereye aktigimi bilmiyorum, zamanin ne yaptigini bilmiyorum bana... Akiyorum... Bedenim karisirken dunyaya ben daha da kabuguma cekiliyorum maskemi parlatarak... Herkese gulumse, geyik yap, espri kus futursuzca... Ve gerisini birak karanliga... Yalnizim, biliyorum... Ve bu degismeyecek birileri kendini soksa da hayatima omrum boyunca... Ve bu anda giriyor devreye beynimde akan kareler, konusmalar dugumlerle boynumda...

Yalan

mutluluk... ne gereksiz, ne anlamsiz, ne salak bi kelime... gunler akip gidiyor sadece, ben ustume baskalarinin yuklediklerini yasarken... kirk yilin basi kendim istemistim bisey... kendi isteklerinle yasamak zor be anam, o kadar kayganki zaman... o kadar ayrik ki hersey, o kadar daginik... o kadar...

bana dayatilanlari kabul etmekten nefret ediyorum ama ek dert, ek sikinti, mide bulantisi olmak da yakiyor... 

zaman herseyi siliyor... yalan... gece uyuyamayana sormali asil, ne oluyor... 

icimden sonsuza kadar sayicam... bakalim ne olacak bitince...

yemekten arta kalanim
kopeklerin burun kivirdigi...
yiyen yok...
curumeye birakildim,
dayanamaz oldum kendi kokuma...

ve bekliyorum hala inadina...
inadina bebek...
basana dek sen, ogutucunun tusuna...