16 Temmuz 2008 Çarşamba

Hicbirseyi sevmiyorum artik doktor.
Gunler, geceler, ay, gunes;
Hepsi yalan,
Hepsi bos...

Uykuyu da sevmiyorum artik,
Cunku uyanmak zorundayim.
Uyanmanin nesini seveyim,
Bir gun daha gececekken bir basima?!

Nefes almayi da sevmiyorum,
Vermek gerekiyor.
Vermenin de nesi zevkli ki
Gecen yalniz zamana sayaclik ediyorken;
Gunler, haftalar,
Bir ay gecmisken;
Daha niceleri gececek gibi dururken?..

Kandirdim doktor seni.
Sevdigim bisey var
Ama yasak soylemem;
Yasak!
Korkunc bisey cunku bu yaptigim;
Kacilasi, sakinilasi, unutulasi,
Dusunulmeyesi...

Ocuyum ben doktor.
Kabuslarina girerdim cocuklarin,
Bu ara ozel bir hedef sectim...

Hiç yorum yok: