10 Temmuz 2008 Perşembe

Son donemde kendimi mutlu hissettigim nadir anlar gozlerindeki tek gercek mutlulugu gormem mini minnacik cocuklarin... Onlara imreniyorum, onlara hayranim... O paytak paytak yuruyusleri, hayata karsi hevesleri, acliklari resmen herseyi unutmami sagliyor ufak bir sureligine... Bir an ben de onlarla mutlu oluyorum, attiklari o dengesiz adimlar etrafa sactiklari gulucukler, atlattiklari dusme tehlikeleri on an tek derdim oluyor...

Sonra aklima benim de bir zamanlar oyle oldugum geliyor; bir zamanlar sari sacli mavi gozlu ufacik bir yaratik oldugum etrafa nese sacan... Kendimi kopek yavrusu gibi hissediyorum bir acidan, baska bir acidansa caresiz... Annaneee, bittiiii, diye bagirmayi ozluyorum; dayimin beni fenerbahce bokuna aglatmasini ya da... Sandiklari ustuste sapikca gecirip araba yapip yarismayi... Eriklerin dislerimi kamastirmasini ben agac tepesindeyken... Sulamada yalinayak butun gun kosturup, camurdan turlu seyler yapip, gecesinde atesler icinde kivranmayi... Anneme sabahlari kalkmamak icin turlu numaralar yapmayi... Zipkini, Kont'u, Yumak'i... Melih'le yok yere yaptigimiz onca kavgayi, sonrasinda barismalarimizi... Bisikletime atlayip, dusuncesizce pedala basmayi...

Annemi kaybetmekten nasil korktugumu hatirliyorum... Hic unutmam, tarlada ilacli erik yemisti sanirim, zehirlenmisti, bir gece boyu kivranisinin beni nasil sarstigini...

Hic unutmam Kadir dayimi, Uyke teyzem agit yakarken carsafi actiginda karsilasmistim hayatimdaki ilk olu bedenle... Nazife yenge haliyle... Bagiris cagirislari ve tabi beni bi guzel kandirmasi... Odev vermisti Kadriye ogretmen; Subasi ismi nerden geldi bulmamiz gerekiyor: Annaneme sordum tik yok, bir anda aldi eline sazi "Kobak Nazfe"; vay efendim birgun koyun gobegine gelmis bir adam elinde muslukla, meydana takip bunu, demis, buranin adi Subasi olsun... Oyle hazirdim ki herseye inanmaya, olumune savunmustum ders boyu koyun adinin buradan geldigini...

O kadar hazirdim ki herseye inanmaya...

Cok seyi ozluyorum, yakiiiin uzaaaaak, bugun uzaklara gidesim geldi yakinlarin acisina...

Hiç yorum yok: